به قلم همسر شهید معظم سروان محمد دهقان نیری ( پلیس آگاهی فرماندهی انتظامی استان یزد)
به قلم همسر شهید معظم سروان محمد دهقان نیری ( پلیس آگاهی فرماندهی انتظامی استان یزد)
به قلم همسر شهید معظم سروان محمد دهقان نیری ( پلیس آگاهی فرماندهی انتظامی استان یزد)
سلام و درود بیکران بر پیکر پاک شهیدان.
ای شهدا ، ای پرستوهای مهاجر، چقدر غریبانه به سوی معبود خود به پرواز درآمدید و چه عاشقانه حسین را لبیک گفتید.
هر چقدر هم که تلخ‌ترین خبر‌ها را از شهادت همسر شهیدم شنیده باشم؛
هرچقدر که دردآشنا باشم؛ باز هم هنوز در بهت و حیرتم و هنوز نتوانستم باور کنم که رئیس‌جمهور، شهید‌جمهور شده باشد...
نمی‌توانم به قلب غم‌زده‌ام بفهمانم که این مرد دیگر نیست که مرهم زخم‌ها و دادخواه مظلوم و پیگیر حل مشکلات مردم باشد ولو در دورترین نقطه صفر مرزی....
شاید به خاطر همین است که در غم نبودنش اشک چشم‌ها خشک نمی‌شود و سوز دل‌ها مرهم نمی‌پذیرد.. به خاطر اینکه همه را با شهادتش غافل‌گیر کرد.
هنوز سوگوارم و اشک می‌ریزم...، اما منِ دردآشنا یادم می‌آید که وقت نشستن نیست حتی اگر همیشه قلبم داغ‌دار باشد
حالا هم دلم را به خودش می‌سپارم و تلاوتش می‌کنم تا جان چندباره بگیرم و قلبم آبدیده‌تر شود برای تربیت نسلی ( فرزندان شهید) که قرار است همچون رئیسی‌ها در رکاب امام‌زمانشان بجنگند و بر باطل پیروز شوند...
خوشا به سعادتش که بعد از شهادتش نیز با خونش چه‌بسیار قلب‌ها را هدایت خواهد کرد و چه‌بسیار مشکلات را گره‌گشایی...
آخر حالا دست او از همیشه بازتر است برای خدمت‌رسانی... چراکه او شهید است و شهید زنده‌تر و بیناتر است از همه زندگان... چراکه حالا او چیز‌هایی را می‌بیند که ما نمی‌بینیم و رمز و راز‌هایی را می‌داند که ما نمی دانیم...
