حجت‌الاسلام دادآفرین: آزادی بیان، به معنای توهین، تهمت و تخریب شخصیت نیست./ کسانی اهانت می‌کنند که منطق، استدلال و عقلانیت ندارند./ وظیفه ما فریاد است و نباید بگوییم الان در دوران کرونا هستیم و نمی‌توانیم کاری کنیم. هرکس به نوبه خود باید کاری کند.

  

هیئت انصار ولایت دارالعباده یزد مراسم هفتگی شنبه دهم آبان‌ماه را همزمان با هفته وحدت، میلاد مبارک نبی‌اکرم اسلام(ص) و امام‌ صادق(ع) در فضای مجازی آپارات برگزار کرد. در این مراسم مجازی حجت‌الاسلام دادآفرین سخنانی در خصوص ریشه توهین به پیامبر اکرم(ص) و چرایی آن ایراد کرد. در ادامه خلاصه‌ای از این سخنرانی آمده است.

 

افضل اعمال؟

پیامبر(ص) به اصحابشان فرمودند دو چیز افضل اعمال است: اوّل حبّ امیرالمؤمنین(ع) که اگر کسی محبت علی(ع) را داشته باشد دچار آتش عذاب نمی‌شود. در حدیث قدسی می‌فرماید: «لَوِ اجْتَمَعَ النّاسُ عَلی حُبِّ عَلِی بْنِ أبی طالِبٍ لَما خَلَقَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ النّارَ»[1]؛ اگر همه مردم عالَم حُب علی(ع) را در سینه داشتند، من آتش را خلق نمی‌کردم. در هفته وحدت می‌توانیم با بیان فضائل امیرالمؤمنن(ع) مردم را شیفته این آقا کنیم.

دومین رکن از افضل اعمال که پیامبر(ص) فرمودند، صلوات بر محمد و آل محمد است؛ یعنی صلوات یک نوع شعار است. در کلام نورانی پیامبر(ص) آمده: «اِرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ بِالصَّلاَةِ عَلَیَّ فَإِنَّهَا تَذْهَبُ بِالنِّفَاقِ»[2] با صدای بلند بر من صلوات بفرستید. این شعار باید حفظ شود.  

 

نور خدا باقی است

دل مسلمانان از توهینی که به پیامبر اکرم(ص) شد، به درد آمد. دیدیم که رئیس جمهور فرانسه اهانت به وجود نازنین پیامبر اکرم(ص) را تأیید کرد. گمان کرده‌اند می‌توانند نور و عظمت خداوند را از صفحه روزگار محو کنند. «یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ»[3]؛ عده‌ای خواستند با فوت کردن نور خدا را خاموش کنند، اما نور خدا باقی است.   

 

ریشه توهین به مقدسات اسلام

بنده در این فرصت سه سؤال را مطرح می‌کنم. اولین سؤال این است که ریشه توهین به پیامبر اکرم(ص) و ارزش‌های دینی ما از کجا بوده است؟ پاسخ: اهانت به مقدسات ما مخصوصاً پیامبر و انبیای الهی چیز تازه‌ای نیست. از ابتدای خلقت آدم، انبیاء همواره مورد توهین واقع شده‌اند. در تعبیر احادیث و آیات قرآن به آن اشاره شده است. اهانت به نبی خدا گاهی از طریق مسخره‌کردن بوده در قرآن آمده است: «یَا حَسْرَةً عَلَی الْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ»[4]؛ ما رسولی را نفرستادیم مگر اینکه مورد استهزاء و تمسخر قرار گرفت. این تمسخر، نوعی از توهین است.

بخش دیگر اهانت اینکه: به نبی خدا لقب ساحر و مجنون می‌دادند. فرعون با دیدن دو معجزه از حضرت موسی(ع)، به موسی(ع) لقب ساحر داد. البته که سحر نبود، چون ساحران هم بعد از دیدن معجزه به دین و خدای موسی(ع) ایمان آوردند. پس اهانت به انبیای الهی یک مسئله ریشه‌دار است.

 

آزادی بیان

سؤال دوم اینکه چرا توهین می‌کنند؟ پاسخ این است که عده‌ای در داخل و خارج شعار آزادی بیان را سر دادند. آزادی بیان به معنای توهین‌کردن، تهمت‌زدن و تخریب‌کردن نیست. اگر انتقاد یا حرفی داریم باید ارائه دهیم. چه دوستان چه دشمنان اگر نقدی دارند، باید انتقاد کنند. هتک حرمت جایز نیست.

 ما به رئیس جمهور فرانسه می‌گوییم: رهبری با این عظمت در مورد رأی بیست و چهار میلیون نسبت به انتخاب یک نفر تذکر می‌دهند که هتک حرمت نکنید انتقاد کنید، امّا چگونه است که شخصی به خود جرأت می‌دهد که نسبت به مقدسات یک میلیارد و نهصد میلیون جمعیت مسلمان جهان توهین کند؟

 

منطق فحاشی و اهانت!

سؤال سوم: چرا در بین همه ارزش‌های دینی به پیامبر اکرم(ص) توهین می‌کنند؟ دلیل اهانت چیست؟ اهانت برای جایی است که انسان منطق، استدلال و عقلانیت نداشته باشد. حتّی در بین افراد وقتی دعوایی ایجاد می‌شود، اگر فرد منطق و دلیل برای بیان‌کردن نداشته باشد، شروع می‌کند به فحاشی و اهانت‌کردن. پس اگر اینها توهین می‌کنند نشان از این است که در مقابل دلیلی ندارند. قرآن می فرماید: «قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ»[5]؛ اگر برهانی دارید و راست می‌گوئید ارائه دهید. ما هم می‌شنویم. همان‌طور که مقام معظم رهبری در مورد تأیید رئیس جمهور فرانسه، نامه‌ای به جوانان فرانسه زدند نه به مسلمانان فرانسه و در واقع بیانی را با استفهام انکاری گفتند که مفهومش این است اسلام و مسلمانان پشتوانه عقلی دارند. شما که دم از آزادی بیان می‌زنید، اگر کسی در مورد یک چیز ساختگی مثل هولوکاست حرفی بزند او را زندانی می‌کنید، ولی وقتی به پیغمبر اکرم(ص) توهین می‌شود تأیید می‌کنید؟! جوانان فرانسه اگر این نامه را خوانده باشند، مسلماً جذب این بیان می‌شوند که مطابق با فطرت است و این  فطرت هم برگرفته از خداوند است. علت اهانت چیست؟ چون عقلانیت و حکمت پشت حرف‌هایشان وجود ندارد.

 

نورافشانی اسلام در جهان

آیا این توهین‌ها اثری دارد؟ شاید عده‌ای بگویند این اهانت‌ها بد است و باعث شود ریزش در اسلام پیش آید ولی ما می‌گوییم اتفاقاً این اهانت‌ها فایده دارد و باعث جذب بیشتر به اسلام می شود و این جذب هم از طریق جامعه نخبگانی است. جامعه نخبگان شیفته می‌شوند که چه شد و چرا رئیس جمهور فرانسه به شخصیت مقدس مسلمان‌ها توهین کرد، دغدغه آنها می‌شود و می‌روند تحقیق می‌کنند.

برای نمونه، شخصی به نام کیدمور، یکی از متخصصین مبرّز در حوزه جنین‌شناسی است و در دنیا حرف برای گفتن دارد و کتاب‌های متعددی تألیف کرده است. زمانی دانشمندان جدّه به این فکر افتادند که آیات جنین‌شناسی را جمع کنیم (این آیات، آیاتی در مورد درون انسان است و 1400 سال پیش پیامبر اکرم(ص) از جانب خداوند بیان کرده‌اند)، ببینیم این آیات مطابق واقعیت هست یا نه؟ آیه قرآن همین را می‌فرماید؛ عده‌ای دنبال خاموش کردن نور خدا هستند ولی خدا می‌خواهد تلألو این نور بیشتر شود. این آیات را جمع کردند و پیش کیدمور آورند و گفتند پیغمبر ما 1400 سال پیش این چیزها را در مورد جنین بیان کرده‌اند. او آیات را که دید متعجب شد که خیلی از چیزهایی که پیغمبر شما 1400 سال پیش بیان کرده ما الان به آن رسیده‌ایم و علاقه‌مند شد و آخرین کتابی که تألیف کرد با نگاه به آیات قرآن بود و در سال 1982 میلادی به عنوان بهترین کتاب در حوزه علوم تجربی و پزشکی شناخته و به 8 زبان دنیا ترجمه شد.

کلام قرآن که ما به راحتی نمی‌توانستیم وارد دانشگاه‌های دنیا کنیم توسط کیدمور، کتابش نوشته شد و الان در دانشگاه‌های غربی تدریس می‌شود. این اثر توهین است، هرچه شما بیشتر توهین کنید نورافشانی اسلام و جذب به نسبت آن بیشتر می‌شود.

 

چرا اهانت به پیامبر(ص)؟

این همه ارزش داریم چرا  به شخص پیامبر(ص) اهانت می‌کنند؟ این همه مقدسات و مسائل اخلاقی داریم، چرا به اینها اهانت نمی‌کنند؟ همیشه اهانت به سمت شخصیت‌های بالا و پیامبر است؟! اینها در مؤسسات اسلام‌شناسی خود به این نتیجه رسیده‌اند که اگر می‌خواهند اسلام را بزنند باید ریشه اسلام را زد و ریشه اسلام وجود پیامبر و اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم‌السلام) است. اگر این ریشه را زدیم تمام ارزش‌ها زده می‌شود. لذا به خط قرمز خدا ورود کردند؛ ولیّ خدا خط قرمز خداست.

 

گناه نابخشودنی

مقام معظم رهبری این جمله را در بیانیه خود در رد نشریه فرانسوی فرمودند: «گناه بزرگ و نابخشودنی...» در مسائل دینی ما وقتی کسی گناهی می‌کند می‌گوییم برگردد و توبه کند، مخصوصاً که الان مسئله استغفار و دعا داغ است، اما آقا فرمود این گناه، نابخشودنی است. این گناهی است که حساب و کتابش با خود خداست و خدا فرمود اگر به ولیّ خدا توهین شد ورود به حریم خدا است.

وقتی فتح مکه رخ داد و پیامبر(ص) وارد مکه شدند، یکی از یاران پیامبر(ص) با صدای بلند شروع به شعار دادن کرد: «الیوم یوم الملحمه»؛ امروز روز انتقام است. تا وجود پیامبر اکرم(ص) این حرف را شنیدند فرمودند بگویید: «الیوم یوم المرحمه»؛ امروز روز رحمت است. شاید این قسمت از تاریخ را نشنیده باشید، پیامبر(ص) فرمود همه در این روز بخشیده می‌شوند. خیلی‌ها از شنیدن این حرف ناراحت شدند و گفتند پدران و اجداد ما به واسطه همین‌ها کشته شدند چرا انتقام نگیریم؟ پیامبر(ص) فرمودند امروز، روز بخشش است اما یک دسته بخشیده نمی‌شوند. کسانی‌که خودشان را به پرده خانه خدا آویزان کرده بودند، از اینها نمی‌گذریم و باید کشته شوند. اینها کسانی بودند که به ولیّ خدا توهین کرده بودند؛ این گناه، نابخشودنی است. رهبر کبیر انقلاب(ره) در مورد سلمان رشدی چه حکمی دادند؟ این توهین قابل بخشش نبود، هرکس توانست او را بکشد. کسانی‌که به پیامبر(ص) توهین کردند، گناهشان نابخشودنی است.

 

وظیفه ما در قبال اهانت به پیامبر اکرم(ص)

حال، وظیفه ما چیست؛ اگر اصل و رکن دین که ولایت است، خدشه‌دار شد تمام ارزش‌ها خدشه‌دار می‌شود. در طول تاریخ که نگاه کنید، عرب جاهلیت اینقدر نفهم نبوده و ارزش‌ها را می‌فهمیده، نماز و روزه را پذیرفته است. علت دشمن شدن عده‌ای با پیامبر(ص) چه بود؟ اینکه ولایت را نمی‌خواستند بپذیرند و می‌گفتند: پیامبر(ص) بشری است مثل ما و چرا باید او را بپذیریم. اگر ما مطیع ولایت نباشبم هیچ‌یک از اعمال ما قبول نیست؛ لذا همه ارزش‌ها به مسئله ولایت ختم می‌شود که دشمن روی مسئله ولایت دست گذاشته است که اگر این را بزنیم، بقیه چیزها حل است.

وظیفه ما فریاد است و نباید بگوییم الان در دوران کرونا هستیم و نمی‌توانیم کاری کنیم. هرکس به نوبه خود باید کاری کند. در مورد این توهین نباید ساکت بنشینیم و اگر اهانت به پیامبر اکرم(ص) را محکوم نکردیم و فریاد نزدیم –چه در فضای حقیقی چه در فضای مجازی- فردای قیامت باید جواب یک بانو را بدهیم و آن حضرت زینب(س) است. بانویی که نگذاشت در طول مسیر اسارت شخصیت ولایت خدشه‌دار شود و حکومت یزید را به تزلزل کشید. در کاخ یزید حرفی زد که به نفع امام حسین(ع) و ولایت تمام شد. فرمود: یزید هرکاری می‌توانی انجام بده، به خدا قسم ذکر ما را نمی‌توانی محو کنی.