منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام)
منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام)
منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام)
حجت‌الاسلام مهدوی‌نژاد: ملاک ثواب زیارت، میزان معرفت زائر است // ما هر کاری برای امام حسین(علیهالسلام) کنیم و هر حرکتی و قدمی برداریم، به امام حسین(علیهالسلام) بدهکارتر می‌شویم. چراکه امام حسین(علیهالسلام) به ما اجازه داده‌اند، این قدم را برداریم. اگر یک وقت احساس غرور یا منتی به انسان دست دهد، این از معرفت کم اوست. // امام باقر(علیهالسلام) می‌فرمایند: «اگر مردم می‌دانستند در زیارت قبر حسین‌بن‌علی(علیهالسلام) چه اجر و ثوابی است، حتماً از شوق و ذوق، قالب تهی می‌کردند!» // دعای پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) برای زائرانی که در هوای گرم به زیارت سیدالشهدا(علیهالسلام) می‌روند... // برای زیارت امام حسین(علیهالسلام) چرتکه نینداز! // مؤمنی که در دنیا امام حسین(علیهالسلام) را زیارت نکرده باشد، در بهشت مهمان اهل بهشت است، از خودش غرفه بهشتی ندارد...
شناسنامه
عنوان مراسم: قرار هفتگی ویژه شهادت حضرت رقیه(سلام‌الله‌علیها)
موضوع سخنرانی: منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام)
تاریخ: 20 مرداد 1403
مکان: مسجد امام کاظم(علیهالسلام)
با توجه به اینکه ایام زیارتی اربعین هست و خیلی‌ها توفیق تشرف به پیاده‌روی اربعین را دارند، نکته‌ای کوتاه را در باب زیارت اباعبداللهالحسین(علیهالسلام) خدمت بزرگواران عرض کنم.
کم و بیش عزیزان با این موضوع آشنا هستند، منتها به صورت خاص باید به آن دقت شود و به عنوان یک روحیه و به عنوان یک حال که بر یک منطقی استوار است باید به آن توجه کنیم و آن منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام) است.
منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام)
منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام) منطق متفاوتی با سایر زیارت‌ها و مسافرت‌ها و سایر محبت‌هاست؛ کما اینکه شما وقتی به روایات مراجعه می‌کنید، می‌بینید که روایات متعددی درباره ثواب‌های حیرت‌انگیز زیارت امام حسین(علیهالسلام) برای زائرین آن حضرت ثبت و ضبط شده است و (این ثواب‌ها برای زیارت آن حضرت) حد و حصر ندارد. فقط نسبت به آن کسانی که زائر می‌شوند میزان این دریافت‌ها متفاوت است. بعضی خیلی دریافت میکنند، بعضی هم دریافت‌هایشان کم است و این برمیگردد به میزان معرفتی که هر شخص دارد.
ملاک ثواب، میزان معرفت زائر است
مثلاً در روایتی، امام صادق(علیهالسلام) می‌فرمایند: وقتی کسی برای زیارت امام حسین(علیهالسلام) قدم برمیدارد، در ازای هر قدمی یک حسنه برای او می‌نویسند و یک سیئه و گناه از نامه عملش پاک میکنند. حال اگر کسی مسیر نجف تا کربلا یا یکی دیگر از نقاط تا کربلا یا از منزل خودش پیاده حرکت کند، چقدر قدم برداشته، چقدر برای او حسنه نوشته‌اند! چقدر گناه پاک کرده‌اند؟!
در روایت دیگری حضرت می‌فرمایند: کسی که به سمت زیارت امام حسین(علیهالسلام) می‌رود برای هر قدم او ثواب یک حج و یک عمره می‌نویسند. شنونده این روایت با تعجب می‌گوید: یک حج خیلی عظمت دارد؟! حضرت می‌فرمایند: بلکه ده حج؛ می‌گوید: آقا ده حج؟! حضرت می‌فرمایند: بلکه صد حج؛ اینها یعنی چه؟! اینها به میزان معرفت آن شخص است. بعضی برایشان یک حج می‌نویسند، بعضی برایشان صد حج می‌نویسند، بعضی برایشان بیشتر می‌نویسند، بستگی به آن زائر دارد که در چه ساحتی و چه مرتبه از مراتب ایمان و معرفت قرار گرفته باشد.
از لطف اوست هرچه به ما رسیده است...
اما اصل این بذل و بخششی که اتفاق می‌افتد کار امام حسین(علیهالسلام) است، کار ما نیست. یعنی شما همه این کار‌هایی که انجام می‌دهید، کاروان راه می‌اندازید یا خانوادگی میروید یا انفرادی میروید، ثبت‌نام می‌کنید، هزینه می‌کنید، مرارت می‌کشید، سختی‌ها تحمل می‌کنید، گرما یا گرسنگی یا تشنگی یا هر سختی دیگری تحمل می‌کنید تا به زیارت میروید، این هنر شما نیست، این هنر سیدالشهداء(علیهالسلام) است. شما فقط دارید تقلایی می‌کنید برای اینکه بروید و از آن سفره استفاده کنید.
شما منتی بر امام حسین(علیهالسلام) ندارید. یک وقت احساس نکنید که وقتی راه افتادید برای زیارت امام حسین(علیهالسلام)، یا حتی یک خانمی طلاهایش را فروخته باشد برای اینکه به زیارت امام حسین(علیهالسلام) برود، کار عظیمی کرده است! اینها که چیزی نیست، در قدیم بچه‌هایشان را می‌فروختند، تا مجلس روضه امام حسین(علیهالسلام) برپا کنند! بردگی و غلامی می‌کردند!
هر چه معرفت بیش، محبت بیشتر
هر کسی هر چقدر بیشتر به امام حسین(علیهالسلام) محبت می‌ورزد نشانه معرفت اوست و نشانه این است که فهمیده باید از این سفره و از این گنجینه بردارد، پس منتی بر امام حسین(علیهالسلام) ندارد که سختی کشیده تا برود از این گنج چیزی بردارد. منت را امام حسین(علیهالسلام) بر سر ما گذاشته‌اند. ما هیچ جایگاهی در مسیر محبت و زیارت سیدالشهداء(علیهالسلام) نداریم الا اینکه به ما توفیق دادند که به سمت آنها برویم و اجازه دادند که از این گنجینه استفاده کنیم؛ یک وقت کسی برای خودش مقام و شأنی قائل نشود، احساس نکند کار بزرگی کرده است. حتی بعضی هزینه زیارت عده‌ای را می‌دهند احساس میکنند کاری کرده‌اند. ابداً! احساس میکنند امام حسین(علیهالسلام) حالا باید بیشتر به آنها توجه کند، اصلاً اینطور نیست. البته که حضرت توجه و محبت میکنند و جواب محبت را با آلاف محبت می‌دهند، اما کسی نباید چنین حالی پیدا کند؛ برای اینکه اصل این بذل و بخشش کار امام حسین(علیهالسلام) است.
مثل یک پدری که سالیان سال رفته مشقت و زجر کشیده، یک سرمایه عظیمی برای بچه‌ها به جا گذاشته است. حالا بچه‌ها با سرمایه پدر فخر بفروشند! اینها را پدر برای شما گذاشته، فقط حالا شما باید بدانید که به او مدیونید.
منطق اول: ما بدهکار امام حسین(علیهالسلام) هستیم
ما هر کاری برای امام حسین(علیهالسلام) کنیم و هر حرکتی و قدمی برداریم، به امام حسین(علیهالسلام) بدهکارتر می‌شویم. چراکه امام حسین(علیهالسلام) به ما اجازه داده‌اند، این قدم را برداریم. اگر یک وقت احساس غرور یا منتی به انسان دست دهد یا هر احساسی که در شأن او نیست، این از معرفت کم اوست. پس مسئله اول این است که آنچه از زیارت امام حسین(علیهالسلام) به ما می‌رسد، مال خود سیدالشهداء(علیهالسلام) است و گنجینه‌ای که حضرت در اختیار ما قرار داده‌اند.
امام حسین(علیهالسلام) داغ عزیزانش را در کربلا دیده؛ پاره تنش، علی‌اصغرش را روی دستش با تیر سه شعبه زدند. سرمایه‌گذاری‌ها را او کرده است، نفس و نای رفتن به سمت پیکر ارباً اربای علی‌اکبر(علیهالسلام) را نداشته، او همه داراییش را فدا کرده است. امام حسین(علیهالسلام) کاری کرده است که به فرموده حضرت حجت(ارواحنافداه)، خدا فقط خداییش را به امام حسین(علیهالسلام) نداده است و الّا همه چیزهای دیگرش را در اختیار ایشان قرار داده است و امام حسین دارد به ما محبت میکند و روز‌به‌روز ما باید شرمسارتر و بدهکارتر باشیم، هر بار که بر گریه بر امام حسین(علیهالسلام) یا یاد ایشان موفق می‌شویم، بدهکارتر می‌شویم.
ما از امام‌حسین(علیهالسلام) و دستگاه ایشان طلبکار نیستیم پس اگر پیاده‌روی می‌رویم یا به زیارت امام حسین(علیهالسلام) مشرف می‌شویم یا هر کاری این چنینی که انجام می‌دهیم، برای خودمان انجام می‌دهیم. این منطق اول بود.
منطق دوم: آنچه از زیارت اباعبدالله(علیهالسلام) به ما می‌رسد
منطق دوم خود زیارت و ثواب‌های این زیارت است، که در روایات ذکر شده است و برای اینکه قلوب‌مان به این معارف نورانی شود، من بعضی از این روایات را می‌خوانم.
یکی از مسائلی که ما در مسافرت‌ها مدنظر می‌گیریم، این است که آن مکان امن باشد، اول به امنیت آن نگاه می‌کنیم. محیط و شرایط آن امن باشد. به رفاه توجه می‌کنیم، جاده‌اش خوب باشد، وسیله‌اش خوب باشد، اسکانش خوب باشد، غذای آن خوب باشد و...
منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام) این‌گونه نیست. منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام) برای زائر برعکس است. دقت کنید.
زراره می‌گوید: از امام باقر(علیهالسلام) در مورد فضیلت کسی که امام حسین(علیهالسلام) را با خوف و هراس زیارت میکند، سؤال کردم: «مَا تَقُولُ فِیمَنْ زَارَ أَبَاکَ عَلَی خَوْفٍ؟ قَالَ: یُؤْمِنُهُ اللَّهُ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ وَ تَلَقَّاهُ الْمَلَائِکَةُ بِالْبِشَارَةِ وَ یُقَالُ لَهُ: لَا تَخَفْ وَ لَا تَحْزَنْ، هَذَا یَوْمُکَ الَّذِی فِیهِ فَوْزُک»[1]؛ خوف و ترس از دزدان مسیر، اینکه اموالمان را ببرند یا خطر جانی داشته باشد؛ این طبیعی است که مثلا ً الان مشهد که می‌خواهیم برویم، اگر بگویند جاده‌ها ناامن شده است، چقدر زائر ریزش میکند؟ اگر بگویند خطوط هوایی تهدید شده است، چقدر زائر کم می‌شود؟ طبیعی است دیگر، اما حضرت نمی‌فرمایند: اگر زیارت جد ما خطر دارد، نروید، یا بگذارید زمانی که شرایط بهتر است به زیارت بروید، اصلاً‍ً اینجا منطق متفاوت است.
حضرت می‌فرمایند: اگر کسی با خوف و هراس جد ما را زیارت کند، در قیامت که روز ترس و هول عظیم است، خداوند او را امان دهد و فرشتگان به او بشارت می‌دهند و می‌گویند: نترس و محزون نباش، «هَذَا یَوْمُکَ الَّذِی فِیهِ فَوْزُک»، امروز روز رستگاری توست. امام نمی‌فرمایند، برگرد؛ می‌فرمایند با ترس به زیارت بروید. بدانید اگر در خوف به زیارت بروید چه ثوابی می‌برید، تفاوت منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام) این است.
در سایه عرش خدا....
ابن‌بکیر می‌گوید به امام صادق(علیهالسلام) عرض کردم: من به شهر ارجان وارد شدم و آنجا اطراق کردم. اما قلب و دلم آرزوی زیارت قبر مطهر پدر بزرگوارتان را داشت، لذا به قصد زیارت آن حضرت از شهر خارج شدم اما دلم از خوف و ترس سلطان و حکومت و مرزبانان و... ترسان و لرزان بود و تا زمان مراجعت در ترس و وحشت بودم.
حضرت فرمودند: «یابنَ بُکیر، أما تُحِبُّ أن یراکَ اللهُ فینا خائِفاً أما تَعلَمُ أَنَّهُ مَن خافَ لِخَوفِنا أظَلَّهُ اللهُ فی ظِلِّ عَرشِهِ، وکانَ مُحدّثهُ الحسین(علیهالسلام) تحتَ العرشِ وآمَنَهُ اللهُ مِن أفزاعِ یومِ القیامةِ، یَفزعُ النّاسُ ولا یفزعُ، فإن فَزِعَ وَقَّرَتهُ الملائکةُ وسَکَّنَتْ قَلبَهُ بِالبِشارةِ»[2]؛ ای بکیر، آیا دوست نداری خدا تو را جزء کسانی که در راه ما دچار ترس شده‌اند، ببیند؟! آیا می‌دانی کسی که به خاطر ما خائف باشد، حق تعالی او را در سایه عرش مکان دهد و او در زیر سایه عرش خدا با امام حسین(علیهالسلام) هم‌صحبت خواهد شد و خداوند از فزع‌های روز قسمت او را حفظ میکند، روزی که همه جزع و فزع میکنند؟ پس اگر روز قیامت شرایطش به گونه‌ای شود که به فزع بیفتد، فرشتگان او را آرام میکنند و به واسطه بشارت دادن، قلبش را ساکن می‌نمایند.
سفارش به زیارت امام حسین(علیهالسلام) حتی در ناامنی
روایات متعددی بیان شده است. پاداش‌ها و نکات آنها متفاوت است و یکسان نیست. خواستم عرض کنم یکی از منطق‌های زیارت امام حسین(علیهالسلام) این است. می‌گویند: ناامن است، اگر شما نمی‌خواهید در ناامنی بروید، نروید؛ اما این را بدانید زیارت امام حسین(علیهالسلام) در ناامنی نهی نشده بلکه سفارش شده است. اگر کسانی می‌خواهند زیارت امام حسین(علیهالسلام) را در عالم با ناامنی تعطیل کنند، زائران حضرت باید آن‌قدر جمع بشوند و به زیارت بروند تا فضا را برای دشمنان امام حسین(علیهالسلام) ناامن کنند. منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام) این است.
اگر مردم می‌دانستند...
روایت دیگری هم در ارتباط با ثواب زیارت امام حسین(علیهالسلام) از امام باقر(علیهالسلام) نقل شده است: «اگر مردم می‌دانستند در زیارت قبر حسین‌بن‌علی(علیهالسلام) چه اجر و ثوابی است، حتماً از شوق و ذوق، قالب تهی می‌کردند! یعنی می‌مردند و به خاطر حسرت‌ها، نفس‌هایشان به شماره می‌افتاد و قطع می‌شد».
فرمودند: «کسی که از روی شوق و ذوق به زیارت آن حضرت برود، خداوند متعال هزار حج و هزار عمره قبول شده برای او می‌نویسد، اجر و ثواب هزار شهید از شهدای بدر، اجر هزار روزه‌دار، ثواب هزار صدقه قبول شده، ثواب آزاد نمودن هزار بنده که در راه خدا آزاد شده باشند، برایش منظور می‌شود و پیوسته در طول ایام سال از هر آفتی که کمترین آن شیطان باشد، محفوظ مانده و خداوند متعال فرشته کریمی را بر او موکل کرده که وی را از جلو و پشت و راست و چپ و بالا و از زیر قدم مراقبت کند. اگر زائر امام حسین(علیهالسلام) در اثنا‌ء سال فوت کرد، فرشتگان رحمت الهی بر سرش حاضر شده و او را غسل داده، کفن نموده و برایش استغفار و طلب آمرزش کرده و تا قبر‌ش مشایعتش نموده و به مقدار طول شعاع چشم، یعنی تا آنجا که چشم کار میکند در قبر‌ش وسعت و گشایش ایجاد کرده و از فشار قبر در امانش قرار داده و از خوف و ترس دو فرشته نکیر و منکر او را برحذر می‌دارند و برایش دری به بهشت می‌گشایند و نامه عملش را به دست راستش می‌دهند و در روز قیامت نور‌ی به وی داده می‌شود که بین مغرب و مشرق از پرتو‌ی آن روشن می‌گردد و مناد‌ی ندا می‌دهد: این کسی است که از روی شوق و ذوق حسین‌بن‌علی(علیهالسلام) را زیارت کرده و پس از این ندا احد‌ی در قیامت باقی نمی‌ماند مگر آنکه تمنا و آرزو میکند که کاش از زوار اباعبداللهالحسین(علیهالسلام) بودیم. این ثواب زیارت امام حسین(علیهالسلام) است.
اگر عاشقی بسم‌الله
خیلی‌ها سؤال میکنند آقا تابستان است و هوا گرم، کربلا برویم؟ حالا اگر مریض شویم چطور؟ دو کار می‌توان کرد: یکی با منطق امام حسینی زندگی و حرکت کرد. یکی هم با منطق خودمان! منطق خودمان می‌گوید: حالا حالت خوب نیست، مریض هستی و... حالا امسال نرو... ولی منطق عشق امام حسین(علیهالسلام) می‌گوید: اگر عاشقید بسم‌الله. اما اگر اینقدر مردد هستید و خیلی منطق فیثاغورثی دارید، یک رفتار و کار دیگری کنید، از گرما می‌ترسید نروید، از سرما می‌ترسید نروید، از حوادث می‌ترسید نروید! چون گاهی بعضی سؤال میکنند که مثلاً چه کار کنیم؟ جواب‌ها را به فرا‌خور حال افراد باید بدهیم، همه که یک نسخه ندارند. اگر شما در حد‌ی عاشق امام حسین(علیهالسلام) باشید که می‌گویید من می‌زنم به خط امام حسین(علیهالسلام)، هر چه بادا باد، ما با امام حسین(علیهالسلام) بسته‌ایم، ما هر چه هم سختی بکشیم بیشتر از امام حسین(علیهالسلام) که نمی‌کشیم! ببینید از این حرف‌ها، از این منطق‌ها‌یی که همه ندارند. ولی خیلی‌ها هم هستند که دارند!
هر ساله تصاویر اربعین را دارید می‌بینید، آن پیر‌زن چطور دارد می‌رود، آن دیگری با یک پای فلج دارد می‌رود، پا ندارد دارد می‌رود، داخل گل‌و‌لا‌ی دارد می‌رود، زیر آفتاب دارد می‌رود و... شما هم اگر از این مدل آدم‌ها هستید حساب کتاب نکنید، چرتکه نیندازید؛ امام حسین(علیهالسلام) کار خودش را میکند. اصلاً آدمی که اینطور باشد از همین سختی‌ها و مشکلات لذت می‌برد. از همین بلاهایی که برایش به وجود می‌آید لذت می‌برد. اصلاً همین‌ها برای او رشد است. همین‌ها مقامات او را زیاد میکند. ولی اگر کسی اینطور نیست و حالش را ندارد، ادایش را در‌نیاورد.
زیارت سیدالشهدا(علیهالسلام) در هوای گرم... // دعای پیامبر شامل حالتان...
شخصی به امام صادق(علیهالسلام) گفت: آقا جان هوا خیلی گرم است. حالا هوای آن موقع گرم بوده، امکانات هم نبوده برای خنک کردن، الآن امکانات هست. آن موقع هم حج سخت بوده هم زیارت امام حسین(علیهالسلام) سخت بوده، وسایل رفت و آمد به آن شکل بوده، مکان‌هایی که بوده امکانات نداشتند، اصلاً زمان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) این چیز‌ها نبوده، همه‌اش هم خوف و خطر جانی، مالی و... . روایتش مفصل هست من خلاصه آن را می‌گویم؛ حضرت فرمودند: اگر هوا گرم است، آتش دارد می‌بارد، همین که زائر از خانه‌اش راه می‌افتد پیغمبر(صلیاللهعلیهواله) دو دست‌شان را بالا می‌برند، شروع میکنند به دعا کردن برای این زائر، همان جا خداوند متعال ششصد فرشته موکل این شخص میکند. هر قدمی برمیدارد یک حسنه برایش می‌نویسند و یک سیئه از او حذف میکنند. این شخص می‌رود، از شدت گرما عرق میکند، امام فرمودند: به عدد هر قطره‌ای از عرق بدنش خداوند متعال هفتاد هزار فرشته خلق میکند که برای او تا روز قیامت استغفار و دعا میکنند. نفرمودند هوا گرم است حالا ممکن است گرما‌زده شوید پس نروید! بگذارید هوا که بهتر شد بروید! نه، می‌فرمایند بروید.
فرشتگان تا قیامت با زائر امام حسین(علیهالسلام) می‌مانند
در روایت دارد شخصی که برای زیارت امام حسین(علیهالسلام) از منزلش خارج می‌شود خداوند متعال فرشتگانی را مأمور به این شخص میکند تا او را محافظت کنند، آنها همه جا با این زائر هستند. می‌رود زیارت با او هستند، مراقب او هستند، برای او دعا میکنند تا برمیگردد خانه؛ وقتی زیارتش تمام می‌شود فرشته‌ها می‌گویند: خدایا ما کار‌ما‌ن تمام است برویم؟ خطاب می‌شود نه، تا منزل او را مشایعت کنید. تا منزل مشایعتش میکنند. به سلامت وارد منزلش می‌شود. فرشته‌ها می‌گویند: خدایا ما برنامه‌مان تمام است برویم؟ خطاب می‌شود نه، بمانید تا زنده است برایش استغفار کنید، برایش دعا بخوانید، کمکش کنید. این شخص بعد از مدتی فوت میکند، فرشته‌ها می‌گویند: خدایا کار ما تمام است؟ این دیگر فوت کرد. خطاب می‌شود نه، بالای سر قبر‌ش تا وقتی که قیامت به‌‌پا می‌شود بمانید و برایش استغفار کنید. خداوند متعال این کار را برای امام حسین(علیهالسلام)، برای زائران امام حسین(علیهالسلام) کرده است.
زائر امام حسین(علیهالسلام) در بهشت صاحب غرفه است
امام صادق(علیهالسلام) یکی از اصحابشان را دیدند فرمودند: آیا هر روز به زیارت جد ما میروید؟ گفت: آقا من مدینه هستم، هر روز چگونه بروم؟ ببینید آقا چطور سؤال میکنند، معلوم است هر روز نمی‌تواند برود! یعنی اگر کسی می‌تواند هر روز برود، باید برود. گفت آقا نه نمی‌توانم، حضرت فرمودند: هفته‌ای یک بار چطور؟ گفت: آقا نه، فرمودند: ماهی یک بار چطور؟ گفت: نه، فرمودند: سالی یک بار چطور؟ گفت: حالا سالی یک بار شاید مثلاً. اینطور‌ی حضرت با شیعیانشان صحبت می‌کردند.
گاهی شخص هزینه رفتن به زیارت امام حسین(علیهالسلام) را ندارد، عزت نفس هم دارد، برای کار‌ها‌ی خودش هم به کسی رو نمی‌زند، ولی برای زیارت امام حسین(علیهالسلام) روایت می‌فرماید: قرض کن و برو کربلا! فرمود: هر کس در راه زیارت یا عزا‌ی امام حسین(علیهالسلام) درهمی هزینه کند، در دنیا هفتاد برابر آن برایش برمیگردد. غیر از اینکه خداوند متعال در آخرت برای او پاداش کنار گذاشته است. چقدر در روایات به این توصیه کردند که اگر خود‌تان نمی‌توانید زیارت بروید، هزینه سفر زائری را بدهید تا او به زیارت برود.
در روایت آمده کسی مؤمن از دنیا برود، اهل بهشت هم باشد، وقتی او را به بهشت می‌برند اگر در دنیا امام حسین(علیهالسلام) را زیارت نکرده باشد، در بهشت مهمان اهل بهشت است، از خودش غرفه ندارد. اینها برای زیارت امام حسین(علیهالسلام) هست.
مقام کسی که در راه زیارت امام حسین(علیهالسلام) کشته شود
حال اگر خطر جانی باشد، ترس از این که در راه زیارت امام حسین(علیهالسلام) بمیرد یا کشته شود این به چه صورت است؟ روایت طولانی هست در این باب که باید خلاصه‌اش را گفت. آن روایتی که برایتان خواندم که فرشته‌ها می‌آیند... برای کسی هست که حتی اثنای سال، یعنی بعد از زیارت فوت کند برایش این مقامات هست. ولی کسی که در راه زیارت و مسیر زیارت امام حسین(علیه‌اسلام) کشته شود و یا فوت کند مقاماتی برایش نوشته‌اند (مخصوصاً شهادت)؛ شهادت به‌معنای کشته شدن و هر نوع کشته شدنی در مسیر است. اینجا امام صادق(علیهالسلام) می‌فرمایند: اگر زائر امام حسین(علیهالسلام) در راه زیارت او کشته شود با نخستین قطره خون، همه گناهانش مورد بخشایش قرار می‌گیرد و سرشت ملکوتی او بسان سرشت پیامبران(صلیاللهعلیهوآله) به‌گونه‌ای شستشو داده می‌شود که از سرشت حیوانی کافران و فاسقان پاک، پاکیزه و خالص می‌گردد. همین‌گونه قلب او شستشو داده می‌شود و هر ناخالصی از آن زوده و لبریز از ایمان می‌شود. در حالی خداوند متعال را ملاقات میکند که از همه ناخالصی‌ها خالص شده و شفاعت خاندان و هزاران نفر از برادران دینی‌اش به او ارزانی می‌شود، و می‌تواند شفاعت کند. فرشتگان به همراه جبرئیل و فرشته مرگ، نماز او را می‌خوانند و کفن و حنوط او از بهشت هدیه می‌شود و آرامگاهش بر او گسترده و نورباران می‌گردد، دری از درهای بهشت به‌رویش گشوده می‌شود و فرشتگان از بهشت بر او هدیه می‌آورند، روحش را پس از هجده روز به ملکوت پرواز می‌دهند، تا آستانه رستاخیز با دوستان خداوند متعال همچنان در آنجا خواهد بود، او را در عرش اعلی می‌برند، با اولیای الهی همنشین است تا وقتی‌که در صور دمیده شود.
در روایت دیگری هم گفته شده اگر کسی هنگام زیارت امام حسین(علیهالسلام) کشته شود، روح او را به عرش می‌برند تا به روح سیدالشهدا(علیهالسلام) ملحق گردد و تا قیامت آنجا می‌ماند. پس از برپایی روز رستاخیز، او نیز سر از خاک برمیدارد و بار دیگر با پیامبر، حضرت علی و ائمه(علیهم‌السلام) مصافحه میکند. آنها به او بشارت نجات می‌دهند و او را به همراه خود می‌برند تا از حوض کوثر بنوشد و از آن آب به هر کس که دوست دارد، بنوشاند. این روایات مفصل برای کسی هست که در این راه کشته شده و بسیار هم عجیب است.
عشق حسین(علیهالسلام) هست، چه ها میکند!
منطق زیارت امام حسین(علیهالسلام) این است؛ زائر نه خوف جان دارد، نه خوف مال و فقر، نه هیچ خوف دیگری که مانع زیارت امام حسین(علیهالسلام) شود. اینها را باید در یک کلاس محبت به امام حسین(علیهالسلام) مفصل بازگو کنیم که چگونه باید در امام حسین(علیهالسلام) غرق شویم. سال گذشته برای آنهایی که مشرف شدند، روایتش را خواندم که مقام کسانی که عاشق امام حسین(علیهالسلام) هستند، ایشان را شناختند و با امام حسین(علیهالسلام) معامله نمی‌کنند بلکه معاشقه میکنند، چگونه است. وجود مبارک پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) به امام حسین(علیهالسلام) فرمودند: «یُسْتَشْهَدُ مَعَکَ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِکَ لَا یَجِدُونَ أَلَمَ مَسِّ الْحَدِیدِ»[3]؛ عدّه‌ای از اصحاب تو در روز عاشورا حاضرند، اینان شمشیر و نیزه و تیر می‌خورند ولی درد را حس نمی‌کنند!
برای امام حسین(علیهالسلام) چرتکه نینداز!
شما اگر پا به میدان معاشقه با امام حسین(علیهالسلام) گذاشتید و چرتکه نینداختید، امام حسین(علیهالسلام) هم با شما به گونه دیگری حساب میکنند. ایشان هم بی‌حساب با تو می‌بندد. [از خداوند متعال و خود سیدالشهدا بخواه که این مقام را بدهند. بله شدنی است؛] زنان مصر وقتی یوسف(صلوات‌الله‌علیه) را دیدند، دست را از ترنج تشخیص ندادند و انگشتان خود را بریدند. امام حسین(علیهالسلام) کمتر از یوسف(صلوات‌الله‌علیه) است؟! نه، این ما هستیم که کمتر از زنان مصر هستیم. این همه امام حسین(علیهالسلام) در عالم جلوه کرده و همه را دیوانه خود کرده است، فیلم‌هایش را دیدی، خودت هم حضوری رفتی و به چشم دیدی، باز برای امام چرتکه می‌اندازی؟!
عنایت امام حسین(علیهالسلام) در لحظه جان دادن
آن جوان بحرینی را که به مبارزات آمده بود، گرفتند و به پیش آلخلیفه بردند و عاقبت هم سرش را بریدند. وقتی خبرش به مادرش رسید، این مادر خیلی بی‌تابی کرد که سر بچه‌ام را بریدند. پسرش بعداً به خواب مادر آمده بود و گفته بود: مادر، چرا اینقدر بی‌تابی می‌کنی؟ مادر هم گفت: چون سرت را بریدند. پسرش گفت: اصلاً ناراحت نباش، من اصلاً حس نکردم که سرم را بریدند. مادر پرسید: چطور؟ جواب داد: وقتی که آمدند سرم را ببرند، امام حسین(علیهالسلام) آمدند و در مقابلم ایستادند. من نگاهم به ایشان بود و اصلاً نفهمیدم که چه شد.
اصلاً کسی که با امام حسین(علیهالسلام) ندار باشد، امام هم با او ندار است. مرحوم آقای کوثری، روضه خوان بیت و حسینیه امام خمینی(رحمتاللهعلیه) بود. بعداً هم روضه خوان مقام معظم رهبری(حفظهالله) شد و در منزل ایشان روضه می‌خواند و در همان دوران رهبری ایشان فوت کرد. یک روز در ایام فاطمیه از ایشان دعوت کردند که در بیت روضه بخواند. لب حوض در حال وضو گرفتن بود که سکته کرد و از دنیا رفت. شب پسرش در خواب با او ملاقات میکند. گفت: بابا، چه اتفاقی افتاد؟
توضیح داد: داشتم وضو می‌گرفتم، ناگهان ملک‌الموت را دیدم که این طرف حوض ایستاده. ترسیدم، گفتم باید برویم؟ گفت باید برویم، دیگر کار تمام است. دست و پای خودم را گم کرده بودم که همان لحظه سیدالشهدا(علیهالسلام) را کنار حوض دیدم. ایستاده بودند و به من می‌فرمودند: نترس، نترس من کنارت هستم. من چشم در چشم اباعبدالله(علیهالسلام) بودم و نفهمیدم که چطور جان دادم.
دیگران برای زیارت امام حسین(علیهالسلام) چه کردند و ما چه می‌کنیم! //؟ همه چیز که به دویدن نیست!
چقدر زشت است آدم برای امام حسین(علیهالسلام) چرتکه بیندازد. بعضی برای زیارت امام حسین(علیهالسلام) چه کردند! ما برای زیارت امام حسین(علیهالسلام) چه می‌کنیم؟! داستان‌هایش را می‌شنویم ولی عبرت نمی‌گیریم. دست زوار را قطع می‌کردند! نقل است پیرزنی در صف قطع دست ایستاده بود، دست چپش را گذاشت. گفتند باید دست راستت را بگذاری. گفت دست راستم را پارسال دادم!
برای امام حسین(علیهالسلام) دست می‌دادند! آنوقت ما همین که سردمان می‌شود، گرممان می‌شود، حال‌مان بد می‌شود، برنامه را عوض می‌کنیم! امام حسین(علیهالسلام) عاشق می‌خواهد.
