آیت‌الله عبدالاحد احمدی خویی: اسرار فعل معصوم را ما نمی‌فهمیم. چون معلومات ما قطره و مجهولات‌مان دریاست. در برابر سِّر افعال معصوم باید تسلیم بود.

 

هیئت انصار ولایت دارالعباده یزد سومین شب از مراسم ویژه «سه غم» را به مناسبت شهادت امام علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) در گذر فرهنگ وهنر(کوچه مازاری‌ها) با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی برگزار کرد.

دراین مراسم آیت‌الله شیخ عبدالاحد احمدی خویی، استاد اخلاق و معاونت حوزه علمیه قم به سخنرانی پرداخت که در ادامه خلاصه‌ای از این سخنرانی آمده است.

آیت‌الله احمدی خویی در ابتدای سخنان خود با قرائت آیه شریفه‌ «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَل لَّکُمْ فُرْقَانًا»[1]، گفت: خداوند متعال می‌فرماید: ای کسانی که ایمان آورده‌اید اگر با تقوا باشید، به شما فرقان (یعنی تشخیص حقّ از باطل و فهمیدن حقایق) می‌دهیم. برای فهم قرآن و احادیث باید مسلط بر علوم مقدماتی باشیم. با ترجمه نمی‌توان قرآن و حدیث را فهمید. آیات قرآن برای همه بشریت است، ولی اشارات قرآن برای علماست. در فهم آیات و احادیث نیاز به علوم مقدماتی است.

سخنران مراسم خاطرنشان کرد: امام رضا(ع) می‌فرمایند: دوست هر انسان عقل او است. چرا نفرمودند عقل انسان دوست اوست؟ فعل، قول و تقریر معصوم دارای اسراری است، که فهم آن مشکل است. حضرت در حدیث مذکور، خبر را مقدم کردند که حصر را می‌رساند. یعنی فقط دوست انسان عقل اوست. انسان تنها یک دوست دارد و آن هم عقل اوست. عقلی که نورش را از تقوا بگیرد. اگر عقل نظری و عقل عملی نور از تقوا نگیرد، این عقل محکوم و مغلوب نفس انسان می‌شود. اما اگر تقوا وجود داشته باشد، موانع فهم را برطرف می‌کند.

وی در ادامه با قرائت آیه شریه دیگری گفت: خداوند متعال می‌فرماید: «وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَئوفٌ بِالْعِبَادِ»[2]. شجاعت امیرالمؤمنین(ع) بیشتر از امام حسین(ع) بود. علی(ع) بدون سلاح در بستر پیامبر(ص) خوابید. امیرالمؤمنین(ع) اینطور شجاعت به خرج داد و جانش را فروخت، باید در ذیل آیه می‌فرمود «ذلک فوزالعظیم» یا «ذلک فضل العظیم» خداوند متعال چه مطلبی را میخواهد برساند؟ این همه شجاعت از علی(ع) چه ربطی به «والله رئوف بالعباد» دارد؟ چه ارتباطی بین صدر و ذیل آیه وجود دارد؟ خداوند متعال می‌خواهد کفار را انذار دهد. چون کفار حرف پیامبر(ص) را قبول نمی‌کردند. اینجا باید رزمندگان دست به سلاح در مقابل کفار بایستند. وقتی رزمندگانی دست به سلاح در مقابل کفار بایستند، آنگاه خداوند متعال نسبت به جامعه «رئوفٌ بالعباد» است.

آیت‌الله احمدی خویی اظهار داشت: امام حسین(ع) قیام را انتخاب کردند، امام حسن(ع) صلح را و امام رضا(ع) هجرت را. این انتخاب‌ها اسراری دارد. چرا امام رضا(ع) هجرت کردند؟ چرا ولیعهدی مأمون را قبول کردند؟ اسرار فعل معصوم را ما نمی‌فهمیم. چون معلومات ما قطره و مجهولات‌مان دریاست. علم نمی‌تواند به این سؤالات پاسخ دهد. ابوعلی سینا با آن درصد هوش بالا و با آن همه دانشی که داشت، اواخر عمرش گفت هر جا علم جواب نداد، من تسلیم شدم. در برابر سِّر افعال معصوم باید تسلیم بود.

استاد اخلاق حوزه علمیه گفت: در جریان همراهی موسی(ع) با خضر(ع)، که موسی(ع) طاقت نمی‌آورد و دائماً سؤال می‌کرد، همین مسئله باعث جدایی او از خضر(ع) شد. در برابر فعل معصوم(ع) هر جا متوجّه نمی‌شویم، باید تسلیم باشیم. بعد از هزار و چهارصد سال متوجّه می‌شویم که پیام کربلا را زینب(س) باید به دنیا می‌رساند. بعضی از اسرار کربلا در زمان ظهور مشخص می‌شود و بعضی از اسرار آن در قیامت آشکار می‌شود.

آیت‌الله احمدی خویی در بخش پایانی سخنان خود با اشاره به ناکام ماندن مأمون در نقشه ولایتعهدی حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) گفت: امام رضا(ع) ایران را پایتخت جهان اسلام قرار دادند. مأمون قصد داشت با امام رضا(ع) به حکومتش مشروعیت ببخشد. او قصد داشت بین شیعیان و دیگر فرق اسلامی اختلاف بیاندازد، اما امام رضا(ع) با درایت خود موجب افتخار دین و مذهب شدند. امام رضا(ع) تمدن مهدویت و آمادگی برای ظهور امام زمان(عج) را به ایران آوردند.